Hollandalı Bir Vahşi Kurtarma Hikayesi

Mahallenin kedileri bahçemizi yerleşik kedilerimizden devraldığında, topraklarını geri almak için genç bir erkek tom sahiplenmeye karar verdik.

kahverengi yavru kedi

Kurtarma sırasında korkmuş vahşi bir kedi yavrusuna hemen aşık oldum. 6 aylık bir kızıl tomdu. O, annesi ve erkek kardeşi kasabamızın eteklerinde toprak altında yakalanmışlardı.

Vahşi aile çöp kutularını yağmalamayı ve orada yaşayan kedileri endişelendirmeyi alışkanlık haline getirdiği için insanlar kurtarma ekibini alarma geçirmişti.

Çok sayıda yabani hayvan yakaladılar, hepsini kısırlaştırdılar ve yavru kedileri ve genç yetişkinleri yeniden barındırmak üzere tuttular. Çoğu, eğer yeniden barındırılırsa çiftlik kedisi olacak.

Vahşi kedilerle hiçbir deneyimim yoktu ama onu gördüğüm andan itibaren onu sevdiğimi umursamıyordum. Benimle eve geliyordu.

Bize alışması için onu oturma odasındaki köpek kafesine koyduk. Bir kase yiyeceğe ulaşmak için arka ayakları üzerinde durduğu ve ben daha onu bırakamadan onu yuttuğu için ona Frizcede çöp kutusu anlamına gelen Jiskefet adını verdik.

Ama bu, elimizde bir kase yemek varken bize duyduğu korkuyu unutabileceği tek an oldu.

Koruyucu Melek

Bu ürkek küçük adama karşı çok fazla sabra ihtiyacımız olacağını bekliyorduk. Ama işler çok farklı gelişti.

Geldikten birkaç gün sonra kedi gribine yakalandı. Yüksek ateşi ve gözlerinden sarı bir akıntı akması nedeniyle umutsuzca hastaydı.

Ona ilacını vermek, gözlerini yıkamak ve merhem sürmek oldukça zorluydu ama birkaç gün sonra ona yardım etmeye çalıştığımızı anlamış görünüyordu ve rahatladı ve onu tedavi ettiğimiz için minnettar görünüyordu.

Bu bir mucizeydi. Vahşi adamımız birkaç hafta içinde benim en sadık hayranım haline geldi, bastığım yere taptı ve her yerde beni takip etti.

Geceleri yatağımda uyuyor ve mümkün olduğu kadar bana sarılıyordu. Hasta olsam yanımdan ayrılmazdı. Şaka yaparak ona koruyucu meleğim dedim. O gerçekten benim hayatımdaki ışıktı.

Jiskefet açık havayı seviyordu. Sık sık sokağımızın karşı tarafındaki parka gider ve saatlerce uzakta kalırdı.

Usta bir avcıydı ve bize pek çok hediye getirirdi: fareler, sıçanlar, köstebekler, hatta yabani tavşanlar. Ama bunların hiçbirini kendisinin yediğine inanmıyorum, yoksa doyumsuzdu, çünkü her zaman akşam yemeği için eve gelirdi.

Elveda demek

2 yıldan fazla bir süre boyunca dünyanın en mutlu kedi köleleriydik. Sonra bir Pazar gecesi geç saatlerde kaçınılmaz olan gerçekleşti.

kediler için takip cihazı

Kapı zili çaldı ve bir bayan bize onu kaldırım kenarında bir arabanın çarptığı yerde bulduğunu söyledi. Sokağımız çok sessiz olmasına rağmen tam bir araba geçerken karşıya geçmeyi başarmıştı. Boynunu kırmıştı ama orada öyle sakin yatarken öyle güzeldi ki üzerinde hiçbir iz yoktu.

Kazanın tek kanıtı onu eve taşımak için kaldırdığımda kafasının sallanmasıydı.

Onu oturma odasına koyduk ve diğer kediler içeri girip ona doğru yürüdüler. Gerçekten son vedalarını söyleyerek ona saygılarını sunuyor gibi görünüyorlardı. Aynı gece onu bahçeye gömdük.

Dustbin'in Veda Hediyesi

Mezarı kazıp onu yavaşça deliğe indirirken gözyaşları yüzümden aşağı aktı. Ama tam da gevşek bedeninin üzerine ilk toprak indiğinde ilginç bir şey oldu.

Sanki kafamın içinde bir ses konuşuyordu. Ertesi sabah saat 11'de daha önce hiç gitmediğimiz bir kurtarma görevinde olmamız gerektiğini bildiğimi biliyordum.

Oraya vardığımızda bu terk edilmiş kedi sanki bizim gelmemizi bekliyormuş gibi pencere pervazına oturdu. Kurtarmaya gelen her kediyi incelerken o da bizi takip etti ama ruhuma dokunan kediyi bulamadık.

Kocam şöyle dedi: Sanırım bu kedi bizi seçti ve taşıyıcıyı bıraktığımda içeri girdi ve sanki kapat şunu der gibi bana kafa attı. Sonra onun bizim için olduğunu ve bizim de onun için yaratıldığımızı anladım. Jiskefet onu seçmişti.

Bugün bile bunun Jiskefet'in veda hediyesi olduğuna inanıyorum. Bana ve Ricky'ye birbirimize hazır olmamızı söyleyen kişi Jiskefet'ti.

mavi siyam kedisi

Gerçek bir koruyucu melek gibi o da bana benim sevgime ve rahatlığıma ihtiyaç duyduğum kadar ihtiyaç duyan bir kedi bulmuştu.

Yazan: çöp tenekesi
Ekim 2012'de tema olarak vahşi kedilere odaklanan bir yazı yarışması düzenledik. Bu, üyemiz tarafından gönderilen kazanan hikayedir çöp tenekesi .

Yorumlar? Aşağıdaki yorum bölümünü kullanarak bunları bırakın. Sorunuz mu var? Lütfen kullanın kedi forumları  bunlar için!

Not: Bu sayfadaki bağlantılar aracılığıyla yapılan satın alma işlemlerinden komisyon alabiliriz.