Yazan: Casey Kennedy

5 yaşımdayken bana bir dilek tavşanı verildi. Bu, kuyruğunun yanında, eğer bir dileği tutulursa gerçekleşeceği varsayılan küçük bir cep bulunan, doldurulmuş bir tavşandı. Bu yüzden her 5 yaşındaki çocuğun yapacağı gibi bunu ciddiye aldım. Her gün arka cebine küçük bir kağıt parçası o kadar ufacık katlanıyordu ki, üzerinde her gün aynı şey yazıyordu: Turuncu çizgili bir kedi dilek tavşanı diliyorum.

çöplü kedi

Ve bunu bir yıl boyunca dini olarak yaptım.

Sonunda Dilek Tavşanı'ndan vazgeçtim ve kendini tavan arasında bir kutuda buldu. Annemle babama turuncu çizgili bir kedi için yalvarmam sonunda sona erdi ve 5 yıllık dört ayaklı turuncu çizgili bir en iyi arkadaşa sahip olma hayalim, dilek tavşanıyla aynı kutuya tıkıldı.

Ta ki 10 yıl sonraki Cadılar Bayramı gecesine kadar. Yüzüme göz kalemi sürüp, lisedeki ilk partime geç kalmamak için telaşlı bir heyecanla ön kapıdan dışarı koşarken, neredeyse kapımın önüne yayılmış turuncu çizgili bir tekire basıyordum.

kedi karides yiyebilir mi

Bir an kararsız kaldım, zaten geç kalmıştım ama bu adamın nereden geldiğine dair hiçbir fikrim yoktu ve o yaz çakallar ortalıkta dolaşıyordu. Onu kucağıma aldım ve içeri getirdim, babam bağırıyordu: Bu, o kedinin o kapıdan girdiği ilk ve son sefer!! - öyle olmadığını söylemeye gerek yok. Yakınında bile değil.

Gato (ironik bir şekilde ona bu ismi babam vermişti, tartışmayacaktım) ve ilk başta arkadaş değildim. Onu dışarıda bırakmayacaktım ama aralıksız miyavlaması, yoğurması ve burnuma giren kedi tüyü günlük hayatıma eklenen pek de çekici nitelikler değildi. Özellikle de okula kedi kokan ve kürklerle kaplı bir şekilde gelen vicdanlı bir birinci sınıf öğrencisi olarak.

Ama söylenmesi zor (ha), Gato ve ben yakınlaştık. Adı arkadaşlarım arasında tanındı ve babamın ona Noel'de şömine için mini bir çorap yapmasından daha hızlı bir şekilde ailenin bir üyesi oldu.

nacho kedi maması yorumları

O harika bir kediydi – sadece şunu söylemek gerekirse. Köpek kapısını kullandı ve dışarıdaki banyoya gitti, herkesle arkadaş canlısıydı, sarılmayı seviyordu (beni sevmediğimden daha fazla) ve en önemlisi bana iki bacaklı, çizgili olmayan arkadaşlarımdan daha sadıktı.

Yazar hakkında

Adım Casey Kennedy ve Arizona Eyalet Üniversitesi'nde Koruma ve Sürdürülebilirlik okuyan son sınıf öğrencisiyim. Küçük yaşlardan itibaren bu gezegenin güzelliği ilgimi çekti ve kendimi hem onun hayatta kalmasına hem de tüm sakinlerinin hayatta kalmasına adadım. Fransa'da 6 ay eğitim aldım ve kendi kendine yetebilmenin yollarını ve sürdürülebilir büyümeyi öğrenmek için dünyayı dolaştım. Toplumumuzun sağlığını güvence altına alma tutkumu elimden gelen her şekilde sürdürmek için mezun olduktan sonra Barış Gönüllüsü'ne gitmeyi planlıyorum.